Dag 61: Van  Rickling naar Mechelen

Het laatste reisbericht voorlopig

Dit wordt wel een heel kort reisbericht. Bij terugkomst in Mechelen op 14 augustus wilde ik in de avond het afsluitende bericht verzenden, maar na 60 dagen hereniging ben ik er niet toe gekomen en ook de dagen daarna niet. Excuses hiervoor want ik begrijp dat sommigen zich serieus zorgen begonnen te maken over mijn welbevinden. Niets aan de hand dus (576/10.576 km).

Het 61^e reisbericht biedt niet veel nieuws. Het was van 9.00 uur tot ca. 16.00 uur ruim 500 km snelweg met een rustig sukkelgangetje van 90 km/h. Geen files. Alles verliep gladjes. Het drukke verkeer was wel even wennen na de stille wegen van Zweden. De terugkomst was hartverwarmend.

Wat nog te wachten staat

De komende weken zal ik de teksten redigeren, want de dagelijkse posts zijn ‘wie aus einem Guss geschrieben’ en dan willen er nog wel eens taal- en stijlfouten in sluipen. Bovendien heb ik veel meer foto’s gemaakt dan ik tot op heden gepubliceerd heb. Ik zal die aanvullen. En tenslotte zal ik per dag nog kaarten bij de dagberichten opnemen. Maar het kost even tijd dus morgen is dat niet klaar.

Een eerste indruk achteraf

Dan tenslotte een eerste globale nabeschouwing. Alhoewel de reis door Zweden niet de mooiste reis was die ik de laatste 10 jaar gemaakt heb, daarom was het nog geen slechte reis. Enkele eerste gedachten:

1. Het noorden en het midden van Zweden hadden verreweg mijn voorkeur boven het zuiden van Zweden. Minder druk en indrukwekkende natuur.
2. Zoals net beweerd: de natuur is bijkans eindeloos. Er schijnt geen eind te komen aan de natuurgebieden en dat werkte aanvankelijk behoorlijk intimiderend op mij als je bijvoorbeeld tientallen kilometers door dennenwouden reist..
3. Ondanks dat ik voorbereid was op de uitgestrektheid van het land liet ik me telkenmale weer verrassen door die omvang. Goed plannen is noodzaak om te voorkomen dat je soms 100 of meer kilometers, moet omrijden.
4. De steden (met wellicht de grote steden als uitzondering die ik niet bezocht heb) zijn bepaald niet mooi. De meeste steden en dorpen die ik bezocht hebben niet bepaald een diepe indruk op me gemaakt. Wellicht daardoor maken de Zweedse steden geen levendige indruk; straten maken vaak een verlaten indruk; terrassen (voor zover ze er zijn) zijn vaak leeg. Gemeentebesturen lijken er eerder op gericht zijn om hun gemeente zo lelijk mogelijk te maken dan dat ze voor stedelijke kwaliteit zorgen. Het plaatsen van bloembakken en het ophangen van vlaggetjes maakt eerder een droevige indruk dan dat je er vrolijker van wordt. Uiteraard en gelukkig zijn er ook gunstige uitzonderingen. Ik noem er enkele: Ystad, Åhus, Gränna, Eksjö, Uppsala, Hudiksvall. Ze zijn bijna allemaal in het zuiden van Zweden te vinden.
5. Het wildleven in de natuur is indrukwekkend. Je moet wel een enorme sukkel zijn indien je bij voorbeeld in Lapland geen rendieren tegenkomt.
6. Het is een verademing dat je in Zweden ‘wild’ in je camper mag overnachten. Het ‘allemansrätten’ (het recht op publieke toegang) is een gouden greep ook al besef ik dat dat alleen mogelijk is in een zo dun bevolkt land als Zweden. Nu maar hopen dat de mensen die gebruik maken van allemansrätten hun gedrag op deze gastvrije manier weten aan te passen.
7. De Zweden spreken vrijwel altijd uitstekend Engels. Vaak zelfs op het niveau van ‘native speaker’. Maar zoals altijd zijn de mensen die beweren wel een beetje Engels te kunnen spreken zeer goed gebekt terwijl de mensen die zeggen heel goed Engels te spreken vaak moeilijk te volgen zijn.
8. De wegen zijn uitstekend te noemen. Zelfs de onverharde wegen zijn meestal heel goed te berijden. Dat is verbazingwekkend als je bedenkt wat die wegen in het winterseizoen te verwerken krijgen
9. ‘De’ Zweed’ (voor zover die bestaat) is in het algemeen zeer bescheiden en wellicht daardoor niet altijd heel erg toegankelijk. Ze weten niet altijd goed om te gaan met een vriendelijke groet of een spontaan gesprek. Maar als je ze nodig hebt dat zijn ze bereid om veel voor je te doen. En als het gesprek eenmaal op gang gekomen is dan vinden ze het eigenlijk heel leuk en moet je er nog moeite voor doen om er een einde aan te knopen. De jongere generatie is in het algemeen veel opener.
10. De wegen zijn ruim voorzien van bordjes die verwijzen naar bezienswaardigheden (een soort gestileerd klavertje vier). Maar dat houdt tevens in dat niet al die bezienswaardigheden ook allemaal bezienswaardig zijn. Er zitten plaatsen bij waar ik eigenlijk geen kilometer voor zou willen omrijden. Wees er dus selectief mee.
11. Qua musea is Zweden een wat dor gebied. De collecties zijn niet altijd heel bijzonder en worden vaak ook nog eens matig gepresenteerd. Bij openluchtmusea die vaak gericht zijn op het leven in de 19^e eeuw of eerder zijn ook heel vaak verdubbelingen. Uitzondering zijn de bezienswaardigheden die door de Unesco erkend zijn. Die zijn eigenlijk altijd interessant en worden goed gepresenteerd.
12. Veel mensen hebben mij gevraagd: Noorwegen of Zweden; mijn voorlopig antwoord is Noorwegen. Meer afwisseling in landschappen, meer diversiteit in bezienswaardigheden en een iets opener bevolking.
13. Hikers stellen dat Zweden een soort Walhalla is. Ik kan dat niet beoordelen want de leeftijd zorgt er voor dat echt hiken er niet meer inzit. Maar het lijkt me wel dat je deze hikes heel goed moet voorbereiden. Uit veiligheidsoverwegingen maar ook om te voorkomen dat je dagen lang door een dennenwoud moet lopen.

Dank

Deze lijst kan wellicht nog aangevuld worden als ik alles een beetje verwerkt heb. Maar voorlopig moet je het hiermee doen. Rest mij nog jullie hartelijk te danken voor het meelezen van de reisberichten en de commentaren die jullie gaven via mededelingen op de website, de mail, whatsapp en wat is er tegenwoordig niet nog meer. Ik heb daar zeer van genoten.

Als de gezondheid me niet in de steek laat hoop ik volgend jaar weer op pad te gaan. Waarheen is nog een vraag maar ik heb voldoende tijd om daar nog over na te denken.