Langs de Douro en haar zijrivieren

Vandaag een reisdag naar het oosten om daarna weer langzaam naar de kust terug te keren met tal van plekken die ik wil bezoeken. Vandaag gaat het dus voor een groot deel door het Douro dal maar met een andere route dan de heenreis. Mijn overnachtingsplek heeft weer een prachtig uitzicht. (153 km).

Terug naar het oosten

Vanochtend begonnen met het schoonmaken van de camper, was opbergen en watertanks en afvaltanks wisselen en ontsmetten. Rond 11.00 uur echt vertrokken. Het is nog een heel gepuzzel om de stad uit te komen maar na een paar keer misgereden te zijn kom ik toch op de route terecht. Ik rijd weer naar het oosten. Het eerste gedeelte gaat langs de Douro maar nu langs de noordzijde van de rivier.

Ik rijd weer door dorpjes met vaak verrassende nieuwbouwwerken, de een meer geslaagd dan de ander. Maar het blijft bijzonder.

Sfeervol Porto

De dag begonnen met een uurtje werken en daarna de bus naar Porto genomen. Daar de hele dag gebleven. Wat een fantastische stad ik Porto!!!

Aan het werk voor een uurtje

Vandaag wil ik de hele dag in Porto doorbrengen. Maar voordat ik vertrek moet ik eerst een videoconferentie bijwonen m.b.t. mijn werk. De twee voorstellen die ik indiende werden besproken door de lectoren en zijn er zonder belangrijke veranderingen doorgekomen. Weer een stap verder.

In de Sancto Spirito

Daarna snel mijn spullen bijeengepakt en naar de bushalte gelopen die nog geen 200 m verderop lag. Aanvankelijk ging de rit in snelle vaart door enkele voorstadjes en voordorpen waar de hobbelige wegen niet veel breder waren dan de bus zelf. Je moet tijdens deze rit niet met je arm buiten de bus uit het raam hangen. Maar ik was gerustgesteld door de naam van het vervoersbedrijf: Sancto Spirito.

Treurige camping

Slechts een korte post. Niets noemenswaardigs te vermelden. Rit via snelwegen. Boodschappen en op een treurige camping kleren gewassen etc. (116 km).

Vandaag de 80 km gereden van Vila Real naar Porto. Eerst boodschappen gedaan en vervolgens naar een mij aangeraden camping rijden die goed zou zijn en van de voor mij benodigde faciliteiten voorzien was. Maar daar aangekomen: gesloten. De voormalige grote camping ligt in een gebied langs zee waar veel (vakantie)huizen gebouwd worden en dan weet je het wel. Projectontwikkelaars zullen tegen ongetwijfeld veel geld de camping opgekocht hebben.

Dan maar op de bonnefooi naar een volgende camping gereden met goede verbindingen naar de binnenstad van Porto. Wat een treurigheid!!! Dat mensen hier hun vakantie willen doorbrengen. Wat zijn we dan toch eigenlijk primitieve wezens. Maar goed, ik moet het maar functioneel bekijken: ik kan morgen via wifi een noodzakelijke teleconferentie doen met mijn werk, de kleren zijn gewassen en er is oud en nieuw water uitgeladen en ingeladen. Daar ben ik de hele middag wel zoet mee. Bovendien is er een goede busverbinding naar de binnenstad van Porto.

Morgen heb ik hopelijk iets positiefs en interessants te vermelden.

Een wonderbaarlijke genezing in de Douro vallei

Vandaag is het de laatste dag dat ik door het dal van de Douro en haar zijrivieren rijd. Na een prachtige route kom ik in Lamego aan. Daar bezoek ik de bedevaartskerk de Igreja Nossa Senhora dos Remédos. Dan rijd ik iets meer naar het noorden om in Peso da Regua het Museo Douro te bezoeken en dan is het al weer tijd om in Via Real mijn overnachtingsplaats te zoeken. (133 km).

Ontbijt aan de Tua

Als ik wakker word is het half bewolkt en het wordt ook (gelukkig) iets minder warm. Ik ben nog niet helemaal aan de 30⁰ C gewend. Rond 8.00 uur zit ik al op deze prachtige plek met uitzicht op de Rio Tua voor de camper mijn ontbijt op te eten. Het is paaszondag en er is nog minder verkeer op de weg dan de afgelopen dagen.

Terug in de tijd: 35.000 jaar geleden

Het wordt een topdag vandaag met veel afwisseling. In de ochtend neem ik deel aan de terreinexcursie van het Archeologische Park in de Coa vallei. Daarna bezoek ik het fenomenale museum van dat park. Na de lunch rijd ik in zuidwestelijke richting de prachtige Douro vallei binnen. Bij een tussenstop ontmoet ik Antonio Pina en Isabel Ferreira uit Porto. We hebben een lang gesprek. Daarna trek ik het achterland van de Douro vallei in om tenslotte daar een prachtige overnachtingsplek te vinden aan de rand van een rivier. (77 km).

Terreinexcursie naar het Archeologische Park in de Coa vallei

Ik had gisteren al deze excursie geboekt in het Archeologische Park in de Coa vallei. Om 9.00 uur moeten we aanwezig zijn en de groep bestaat uit vier Fransen en ikzelf. Engels blijkt voor geen van ons een probleem te zijn. Tijdens een welhaast soort dodenrit over heel smalle weggetjes met de landrover komen we uiteindelijk aan bij het gebied dat we gaan bekijken: de Canada do Inferno.

Inferno is niets te veel gezegd. In de zomer lopen de temperaturen hier op tot vaak boven de 45⁰ C. En het is dus zeker voor oudere mensen niet aan te bevelen in de middag deze excursie uit te voeren.

De gids, Rui, is in het dagelijks leven een sportleraar op een middelbare school maar in zijn vrije tijd is hij geïnteresseerd in archeologie en werkt hij als vrijwilliger voor het museum.